رابطۀ بار خانواده و کارکرد خانواده های دارای بیماران مبتلا به اختلال روانی مزمن

مقدمه:روش:یافته ها: یافته ها نشان داد که بین بار خانواده و کارکرد کلی خانواده و نیز بین بار خانواده و خرده مقیاس های حل مسئله و پاسخ دهی عاطفی، رابطۀ مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0> پژوهش، مقطعی تحلیلی و از نوع مطالعات هم بستگی بوده است. جامعۀ این پژوهش را ۱۱۸ نفر از مراقبان بیماران بستری در بخش های حاد مرکز مذکور تشکیل می دادند که به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شده بودند. در این پژوهش، از پرسش نامۀ کارکرد خانواده (fad) و مقیاس بار خانواده (fbis) و یک چک لیست مشخصات جمعیت شناختی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف، هم بستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و یومان ویتنی استفاده شد.p). در بین ویژگی های جمعیت شناختی، رابطۀ بار خانواده با ساعات حضور مراقب در کنار بیمار، نوع سازمان حمایتگر و درآمد خانواده تأیید شد (05/0>p). با سایر متغیرهای جمعیت شناختی رابطه ای یافت نشد (05/0<p). این پژوهش با هدف شناخت رابطۀ بار خانواده با کارکرد خانواده در مراقبان بیماران روانی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی انجام شد.             بحث: این پژوهش نشان داد که بار خانواده می تواند بر کارکرد خانوادۀ بیمار روانی مزمن، اثر منفی بگذارد؛ بنابراین، با تمسک به روش هایی که طی آن ها احتمالاً بار خانواده می تواند کاهش پیدا کند، می توان کارکرد خانواده ها را بهبود بخشید و به تبع آن، سلامت مراقبان و کل خانوادۀ بیمار را ارتقا بخشید